Ta sztuczna komórka może się rozwijać i dzielić jak jej naturalne odpowiedniki.
4 lata ago
Według ostatniego artykułu opublikowanego w magazynie Komórka, naukowcy z JCVI (J. Craig Venter Institute) dokonali przełomu w dziedzinie inżynierii genetycznej. W rzeczywistości udało im się umieścić plik sztuczna komórkaochrzczony JCVI-syn3A, do momentu.
Zgodnie z udostępnionymi informacjami to sztuczna komórka posiada zdolności rozwoju i podziału bardzo podobne do tych, które posiadają komórki naturalne. I trzeba powiedzieć, że ci naukowcy walczyli, zanim osiągnęli takie wyniki.

Kredyty z Pixabay
Jednak ten przełom otworzył przed badaczami nową zagadkę. W rzeczywistości rola większości Genua JCVI-syn3A pozostaje nieznana. Aby rozwikłać tę tajemnicę, która może pomóc nam lepiej zrozumieć, jak działają komórki, trwają badania.
Treść
Komórka będąca wynikiem dziesięcioleci ciężkiej pracy.
W 2003 roku, dzięki zaprojektowaniu sztucznego wirusa, społeczność naukowa zrobiła pierwszy krok w kierunku stworzenia JCVI-syn3A. W rzeczywistości w 2010 roku naukowcy z JCVI byli w stanie się rozwinąć JCVI-syn1.0, pierwsza sztuczna komórka ze 100% syntetycznym genomem.
Kilka lat później temu drugiemu w końcu udało się stworzyć JCVI-syn3.0, bakteria, która ma tylko 473 geny. W tamtym czasie JCVI-syn3.0 miał już najkrótszy kod genetyczny, ale był problem z jego zdolnością do replikacji. W rzeczywistości różnice morfologiczne między oryginałem a jego replikami były naprawdę olśniewające.
Dzięki JCVI-syn3A zespół rozwiązał ten problem. Aby to zrobić, włączyli 19 dodatkowych genów do tej syntetycznej komórki. To dało mu zdolność do podziału zgodnie z regułami sztuki, jak naturalna komórka, bez wykazywania groteskowych odmian morfologicznych JCVI-syn3.0.
Naukowcy badają teraz te 19 dodatkowych genów
Prawdą jest, że te 19 kolejnych genów umożliwiło stabilizację JCVI-syn3A. Ale te ujawniły nowy problem. W rzeczywistości, chociaż tylko 7 z nich jest niezbędny dla bezbłędnego podziału komórek, tylko funkcje 2 z tych 7 genów, a mianowicie. ftsZ i sepF, można określić.
Tak czy inaczej, w miarę kontynuacji badań kod genetyczny JCVI-syn3A może pomóc nam dowiedzieć się więcej o mechanizmach zachodzących na poziomie komórkowym. Zdaniem Elizabeth Strychalski z Narodowego Instytutu Norm i Technologii (NIST) praca ta pozwoli nam dowiedzieć się więcej opojawienie się życia.
Powiązane posty