Skorupa ziemska jest najwyraźniej znacznie starsza niż oczekiwano

Powinna mieć skorupa ziemska co najmniej 3,7 miliarda lat, zgodnie z wnioskami Desiree Roerdink, geochemikiem z Uniwersytetu w Bergen w Norwegii i jej współpracowników, z okazji Zgromadzenia Ogólnego Europejskiej Unii Nauk o Ziemi w 2021 roku (EGU).

Aby dojść do tego wniosku, zespół naukowców opracował nowy sposób datowanie skorupy kontynentalnej. Metoda ta polega na obserwacji próbki „barytu”, minerału zdolnego do wychwytywania składników odżywczych odprowadzanych ze skorupy kontynentalnej do oceanu.

Zdjęcie: Enrique Lopez Garre. Kredyty z Pixabay

Badanie składu barytu pozwala więc datować początek działalności kontynentów. Pozwoliło to jednocześnie wydedukować wiek skorupy ziemskiej, która najprawdopodobniej jest starsza niż zawsze sądzono.

Baryt, idealny do przechwytywania i zabezpieczania wymiany między kontynentami i oceanami

Desiree Roerdink i jej zespół zbadali w ten sposób związek zwany „barytem”: bar, który wyłania się ze szczelin wulkanów oceanicznych, a następnie miesza się z solami oceanu. Zdaniem naukowców baryt tworzy się w płytkiej wodzie i przy okazji wychwytuje wymiana składników odżywczych między kontynentami a oceanami. Jednak według Roerdinka skład barytu pozostanie niezmieniony pomimo jego istnienia przez około trzy miliardy lat i dłużej.

W celu uzyskania informacji, zwykle w celu obliczenia wieku kontynentów, a co za tym idzie, skorupy ziemskiej, naukowcy obserwują rozkład materiałów chemicznych uwięzionych w skale (zwłaszcza minerałów zawierających węgiel). Trudno jednak znaleźć takie elementy w dobrym stanie do badań. Z kolei baryt pozwala uzyskać próbkę w nienagannym stanie i bez zmian, od jej powstania do chwili obecnej.

Kontynenty mają ponad 500 milionów lat

Zdaniem badaczy w barycie mierzono poziom koncentracji dwóch typów izotopów strontu (cecha charakterystyczna wysięków pochodzenia kontynentalnego). Tak więc na podstawie sześciu pobranych próbek konkrecji barytu ustalili wiek wahający się od 3,2 do 3,5 miliarda lat.

Obliczyli również datę, w której zaczęły pojawiać się wysięki składników odżywczych (a tym samym strontu), ponownie w oparciu o próbki barytu. Doprowadziło to do wniosku, że skorupa kontynentalna istnieje i rozpoczęła się jej erozja. 3,7 miliarda lat przynajmniej. To jest pięćset milionów lat starsze, niż myśleliśmy.

Dlatego istnieje kilka dziedzin wiedzy sporne za to sprostowanie. Po pierwsze, istnieje ewolucja życia w oceanie, która jest bezpośrednio zależna od tych kontynentalnych zrzutów składników odżywczych. Istnieje również proces formowania się kontynentów, który dlatego rozpoczął się wcześniej niż oczekiwano.