To niewiarygodne, archeolodzy dotarli do mumii kobiety w ciąży

Po raz pierwszy archeolodzy zidentyfikowali mumia kobiety w ciąży. Jest to mumia, o której błędnie sądzono, że pochodzi od kapłana o imieniu Hor-Djehuty.

Po weryfikacjach, zdziwieniu archeologów, jest to właściwie zupełnie inna mumia zwana obecnie Tajemnicza dama.

Kredyty z Pixabay

Dla przypomnienia, mumia ta została dostarczona Uniwersytetowi Warszawskiemu w 1826 r. I umieszczona w Muzeum Narodowym w Warszawie w 1917 r. Nawet jeśli pochodzenie i tożsamość tej kobiety są nadal nieznane, mumia ta oczywiście wzbudza zaciekawienie badaczy.

Mumia w czyimś sarkofagu.

Od początku uważano, że mumia to kobieta, ze względu na wygląd sarkofagu. Następnie, w 1920 r., Przetłumaczono napisy tego ostatniego: „Pisarz, kapłan Horus-Toth, czczony jako przedstawiciel bóstwa na górze Djeme, królewski namiestnik miasta Petmiten, Hor-Djehuty usprawiedliwiony głosem, syn Padiamonemipeta i dama dom Tanetmion ”.

Później, w 2016 roku, tomografia i rekonstrukcja 3D potwierdziły, że ta mumia rzeczywiście była kobiety : delikatne kości, brak męskiego narządu rodnego, obecność piersi. A po skanach odkryliśmy coś jeszcze bardziej zaskakującego: plik kości małej stopy w jej brzuchu.

Dlatego jest prawdopodobne, że w pewnym momencie mumie zostały wymienione, być może nieumyślnie lub w celu zwiększenia wartości sarkofagu.

Co nam ujawnia ta konkretna mumia?

W starożytnym Egipcie mumifikacja nie była dostępna dla wszystkich. Dlatego ta kobieta z pewnością musi być ważną postacią, ponieważ została starannie zmumifikowana i towarzyszyły jej różne amulety.

Według naukowców mumia pochodzi sprzed zaledwie 2000 lat, czyli z I wieku p.n.e. Tajemnicza dama miała wtedy od 20 do 30 lat a twój płód od 26 do 30 tygodni. Była w ciąży celowo zmumifikowany z jej płodem w środku. To, co samo w sobie, jest już pierwsze.

Fakt, że płód jest trzymany w łonie matki, może wyrażać pewien aspekt egipskich wierzeń na temat życia po śmierci, zwłaszcza jeśli chodzi o rozwijające się płody. Jednak archeolodzy będą musieli przeprowadzić więcej badań, aby lepiej zrozumieć kontekst, w którym miała miejsce mumifikacja.